Τα μεσάνυχτα λαμπυρίζουν
Γιατί δεν μπορείς απλά να ανοίξεις το μυαλό σου
Βαρέθηκα να ακούω τις κραυγές
Που έρχεται από μέσα
Προσπάθησε να κοιμηθείς τώρα στη μοναξιά που θα ξυπνήσεις
Κοιμήσου σαν παιδί, το μόνο που νιώθω είναι ότι το βλέμμα του είναι θρυμματισμένο
Έλα μαζί μου, θα σε προστατέψω από τις φωνές μέσα
Δεν μπορώ, μακάρι να ήμουν κοντά σου, δεν αντέχω αυτόν τον πόνο
Οι κραυγές γκρεμίζουν τις ματαιόδοξές σου
Υποσχέσεις μόνο πόνος θα μείνει
Γιατί παλεύεις με το φόβο σου
Το βλέμμα μου θα σου συντρίψει
Γιατί μικροκαμώνεις τον εαυτό σου
Γιατί δεν μπορείτε να απευθυνθείτε αντ' αυτού
Γιατί δεν με εμπιστεύεσαι, είμαι η φωνή σου, θα δεις...
Δεν υπάρχει ύπνος απόψε
Αναμνήσεις που αναβοσβήνουν γεμίζουν το μυαλό μου
Έπεσα τόσο κοντά σου
Δεν μπορείς να μείνεις μαζί μου μέχρι την αιωνιότητα
Οι κραυγές θα φτάνουν για πάντα στο μυαλό σας
Γιατί, γιατί μόνο μια μέρα θα γίνεις δικός μου
Αιώνια, σύντομα θα γίνουν όλα δικά μου...